فرخنده آروند به دامادش، آقای راکبیان (شوهر نسرین) می نویسد، گزیده متن: چهاردهم آذر ۱۳۲۹ ش، خدمت آقای راکبیان، نورچشم گرامم، فدایت میشوم، امیدوارم که وجود عزیزت به سلامت بوده باشد. گرامی نامه سرکار زیارت و از مژده سلامتیتان نهایت مسرور شدم. امیدوارم که همیشه به سلامت و خوش بوده باشید. حقیقتا هر اندازه بخواهم بگویم چقدر جای شما ها سبز و خالی است کم گفته ام. آنقدری است که بیشتر حواس خود را برای مقدمات رفتن انشاءالله به عتبات گذاشته ام و الا خیلی ناراحت بودم. ولی باز هم در هر موقع خوشی و سلامتی شما را از خدا می خواهم. شما هم حالا دیگر فرزند خودم هستید هیچ تفاوتی ندارد. دل من است که هر طور شما...
نامه عباس آروند به پدرش محمد حسین آروند درباره عمل مادرش (فرخنده آروند) در لندن، پنج شنبه هجدهم اکتبر ۱۹۵۱، که در آن علت تأخیر در نوشتن نامه را توضیح داده، اینکه به مادرش اصرار می کرده خودش مفصلا بنویسد و دوم اینکه می خواسته نتیجه قطعی معالجات را بنویسد و باعث نگرانی نشود. از اینکه پدرش فکر کرده در معالجه مادرش سهل انگاری می شود تعجب کرده است و جزئیات رفتن به بیمارستان و مراجعه به دکترها را از وقتی مادرش رسیده شرح داده است، دلایل عقب افتادن جراحی (پیدا نشدن اتاق خالی و گرفتن وقت عمل از جراح) را توضیح داده، اینکه عکس برداری انجام شده، بیماری به سینه چپ سرایت نکرده ولی در پوست همان سینه که...
نامه فرخنده آروند به دخترش نسرین، چهارشنبه هفدهم مهر ۱۳۳۰، که در آن از بابت نامه های نسرین و پدر نسرین تشکر کرده و از آنهای دیگر گله مند است. از نسرین حال حسن را می پرسد و از فرستادن نامه ای به آقای راکبیان در آبادان خبر می دهد. سپس از نگرانی اش درباره لکنت زبان فروزنده و یبوست مزاج او در اول زمستان می نویسد و به نسرین توصیه می کند که به فکرش باشد و در خوردن غذا و مخصوصا میوه بیشتر از پیش متوجهش باشد. او برای فروزنده که از اول تا به حال خیلی از مادرش دور بوده است، ابراز دلسوزی می کند. در ادامه به بیماری تاج الملوک اشاره می کند، به رضوان خانم سلام می رساند، از اینکه آقای فریان به آنجا میآید...
Copyright © 2012-14 President and Fellows of Harvard College. All rights reserved.
